Bir tarikat kurmayı düşünüyorum.

Bunu "Babası Olmayan Erkekler İçin Duygusal Destek Grubu" olarak adlandırın, duygusal olarak savunmasız erkekleri çekmek için, herkese kaçırdıkları baba deneyimlerini verme vaadinde bulunun.

Öncelikle mütevazı "grup harcamaları" ile başlayarak, duygusal yatırımları derinleştikçe kendilerini davayı destekleme konusunda zorunlu hissedecekleri şekilde artan finansal katkıları kademeli olarak tanıtmak.

Finansal bağımlılık döngüsü yaratmak, ait olma duygularının daha fazlasını vermeye istekli olmalarıyla bağdaştırılması, yeterince katkıda bulunamadıklarında suçlu hissetmelerine neden oluyor.

Sonra onları bize sadakat yemini ettiriyoruz, aile ve arkadaşlarını işe almalarını zorunlu kılarak onları izole ediyoruz ya da tamamen iletişimlerini kaybetme riskiyle karşı karşıya kalıyorlar.

Onları, duygusal ve maddi olarak tükenene, intiharın eşiğine gelene ve tamamen kontrolümüze bağımlı hale gelene kadar grubun yararı için borç almaya zorlayın.

Kimler var?