Sabah üçte, karanlık bir odada tek başıma oturuyorum ve telefon ekranındaki o satıra bakıyorum - "hesap bakiyesi: 0".

Gözlerim öyle kuru ki, sanki ruhum çekilmiş gibi hissediyorum.

Bu dördüncü kez. Kendimi dördüncü kez her şeyden mahrum bıraktım.

İlk kez mi? İnternetteki sözde "içeriden bilgi" ile kandırıldım, bir sahte paraya tüm paramı yatırdım, proje ekibi aniden ortadan kayboldu, bütün param köpeklere gitti. İkincisinde, bir paranın fırladığını görünce, aklımı kaybettim, kaldıraçla peşine düştüm, sonuçta politikalar çıkınca, hesabım anında iflas oldu. Üçüncüsü daha da tuhaf, kendimi akıllı sanıyordum, "güvenli fırsatlar" bulmak için titizlikle seçip tüm paramla girdim, ama kim bilebilirdi ki SOL'daki o ani dalgalanma beni sıfırlayacaktı.

Orada kendime şunu sordum: "Acaba gerçekten bu oyunu oynamak için uygun değil miyim?"

Ellerim titreyerek toplulukta birkaç kelime yazdım: "Tamam, oynamayacağım." Uygulamayı silip çıkmaya hazırlanıyorum.

Tam o sırada, bir eski trader aniden bana özel mesaj attı: "Teminat tamamlama utanç verici değildir, sürekli aynı hatayı yapmak utanç vericidir. Değişmeye istekliysen, yarın sana bu pazara nasıl yeniden bakacağını öğreteceğim."

O cümle bir ışık gibi beynime girdi. Bir süre afalladım, ekrana baktım, kalbim aniden hızlandı.