Geçmişteki teknoloji devrimlerine baktığımızda, dikkat çekici bir desen var: Yeni araçlar bilgi işçilerinin geçim kaynaklarını tehdit ettiğinde, aynı eğitimli kişiler genellikle değişim için en yüksek sesle seslenenler oluyor. Yapay zeka aynı dinamiği oluşturuyor olabilir. Daha önce matbaalar, endüstriyel makineler ve kişisel bilgisayarlarla bunu gördük. Her dalga nitelikli iş gücünü yerinden etti ve her seferinde, yerinden edilenler yeni fikirler ve hareketlerle karşılık verdi. Şimdi fark ne? Yapay zeka daha hızlı ilerliyor ve beyaz yakalı işlere daha sert bir şekilde vuruyor. Geliştiriciler, yazarlar, analistler - uzmanlıklarının dokunulmaz olduğunu düşünen insanlar - birden otomasyonla yüzleşiyorlar. Tarih, bunun sessiz bir şekilde sona ermeyeceğini öne sürüyor. Eğitimli işçiler baskıyı hissettiklerinde, bunu sadece kabullenmiyorlar. Organize oluyorlar, yenilik yapıyorlar ve bazen tüm sistemleri yeniden şekillendiriyorlar. Bunun yeni ekonomik modeller, politika reformları veya tamamen farklı çalışma şekilleri anlamına gelip gelmeyeceği henüz belli değil. Ama geçmiş bir öğretmen olarak, muhtemelen bazı çalkantılarla karşı karşıyayız.