Bir kripto hesabından 100 milyon gerçek altın ve gümüşü banka hesabına çekmek kulağa çok hoş geliyor mu? Gerçeklik bazen seni direkt şaşkına çevirebilir.

Günümüzde, kripto varlıkları güvenle cebine indirmek, birkaç tıklama kadar basit değil. Dijital sayıları nakite çevirmek sandığın kadar kolay değil; aslında tüm finansal denetim sistemine meydan okumak anlamına gelir — bankanın risk kontrol radarlarından vergi dairesinin veritabanlarına, polislerin soruşturma sistemlerine kadar her yer bu parayı izliyor.

# Banka aniden sana "sıcak" davranmaya başlar

Bir gün kişisel hesabına birkaç milyon gelir mi? Çok sevinme. 5 milyon bir sınırdır ve geçtikten sonra şunları fark edersin:

Müşteri temsilcisi gülümseyerek "çay içmeye" çağırır, aslında bu, paran nereden geldiğini sorgulamaktır. Onların amacı, paran olup olmadığını değil, bu paranın seninle uyumlu olup olmadığını kontrol etmektir — Didi'yi çalıştıran birinin hesabında aniden on milyonlarca para olması oldukça garip bir durumdur.

Risk kontrol departmanı, bir suç soruşturması gibi, işlem kayıtlarını detaylıca inceler. Her bir para girişinin nasıl gerçekleştiği, arada kaç el değiştirdiği ve sonunda kimin hesabına geçtiği, makul açıklamalar gerektirir. Açıklayamazsan, çağrılmaya hazır ol.

Daha da sert olanı, banka sana "biraz yatırım ürünü al" önerisinde bulunur. Bu, satış mı? Yanlış. Bu, şüpheli fonlarını denetim kapsamına almak için kullanılan bir yöntemdir. İşbirliği yapmazsan, hesabın doğrudan kısıtlanabilir — para hesabında duruyor, ama hareket edemiyorsun.

# Paran etiketlenir

Mevcut kurallara göre, suçla bağlantılı fonlar üç kategoriye ayrılır:

En hafifi, biraz gri alandan gelen paralar, örneğin yanlışlıkla dolandırıcılık çetelerine para transfer etmek gibi durumlar. Bu durumda, hesap genellikle yaklaşık altı ay dondurulur.