Birkaç yıl boyunca, sürekli okuyarak ancak "kırılganlık karşıtı" kitabını gerçekten anlayabildim.

İlk okuduğumda, Taleb'in hava attığını düşündüm.
Bir trader bu kadar kalın bir kitap yazarken, ekonomistleri, bankacıları, uzmanları ve profesörleri de sürekli olarak azarlıyor.

Ama sonrasında sık sık değiştiğini fark ettim —
Her söylediği cümlenin yeni bir anlayışı olabilmesi için belirli bir deneyim gereklidir.
1. Modern yaşamın en büyük yalanı: istikrar

Küçük yaştan itibaren "istikrar" peşinde koşmamız gerektiği eğitimi aldık:
Stabil okullar, işler, gelirler, ilişkiler, yaşam planları.
Tüm toplum bir illüzyon satıyor:

Yeterince çalışırsan, istikrarlı bir hayata sahip olabilirsin.

Taleb dedi ki:
Bu, kendini yok etme.

Gerçek dünya lineer değildir, istikrarlı değildir, planlandığı gibi gitmez.
Sen "dalgalanmayı önlediğini" düşünüyorsun, aslında en büyük son darbenin sonuna bırakıyorsun.
Her gün yüksek kazanç sağlayan sözleşme tüccarları, bir kara kuğu olayıyla her şeyi kaybedebilir.
Bir küçük kriz nedeniyle iflas edebilecek zengin bir şirket.

Neden?
çünkü çeşitli stres testlerinden hiç geçmemişlerdir,
Kendini yineleme yeteneğini kaybetti.

2. "Beni yaralamayın" koruma değil, kırılganlık karşıtı.

Taleb bir örnek vermiştir:
Pakete "Kırılabilir, nazik taşınması gerekir" etiketi yapıştırıyorsun.
Ama gerçek şu ki, kimse gerçekten dikkatli olmayacak.
Paket bir gün düşecektir.

Gerçek çözüm, başkalarından nazik olmalarını istemek değildir,
Ama paketlerin düşmesine, yere düşmesine ve daha da sağlam hale gelmesine izin veriyor.
Bu, kırılganlık karşıtı.

3. Yenilik planlanmaz, düşerek ortaya çıkar.
Bilim insanlarının laboratuvarlarda teknolojiyi icat ettiğini, ardından mühendisler tarafından uygulandığını sanıyorduk.
Ama tarihin gerçeği tam tersidir:
Buhar makinesi ustalar tarafından yapılmıştır, bilim adamları sonradan teoriyi yazmıştır.

Uçak, Wright kardeşlerin birkaç yüz kez düşmesiyle ortaya çıkmıştır.
Önce deneme, sonra açıklama.
Ama eğitim sistemimiz şöyle diyor:
"Önce düşünmelisin, sonra yapmalısın."
"Mükemmel bir planın olmalı, sonuçları tahmin etmelisin."

Sonuç olarak:
Herkes başarısızlıktan korkar, herkes harekete geçmekten çekinir.
Hepsi "mükemmel anı" bekliyor.
ve mükemmel zaman asla gelmeyecek.

4. Kırılganlık karşıtı sistemin özelliği: Çok sayıda küçük deneme yanılma

Başarısızlık, senin yapamayacağını kanıtlamaz,
Başarısızlık bir bilgidir.

Anahtar başarısız olmamak değildir,
Bunun yerine her başarısızlıkta maliyeti kontrol etmektir.
sadece bir başarısızlık tarafından yok edilmediği sürece,
Her deneme yanılma, büyük fırsatlarla karşılaşma olasılığınızı artırır.
5. Hayatta Kalma Yolu: Barbell Stratejisi

Taleb'in önerdiği strateji oldukça basit:
Kaynakları iki uç noktaya ayırmak:

Aşırı muhafazakâr: en düşük risk, asgari yaşam garantisi

Son derece radikal: Yüksek getiri, yüksek değişkenlik
"Görünüşte güvenli" olan ara alanlardan kaçının.

En kötü sonuç, az miktarda maliyet kaybıdır,
En iyi sonuçların bir üst sınırı yoktur.

Bu, öngörülebilir, lineer "istikrarlı bir yükseliş" peşinde koşmaktan çok daha gerçekçi.
6. Nasıl yaptım

Eskiden iş ve girişimcilik arasında "denge bulmaya" çalıştım, ama sonuç olarak her iki tarafta da iyi yapamadım.
Sonradan anladım:
Halter, bir uzlaşma değil, bir uç noktadır.

Bir muhafazakâr: İşe gidiyorum, idealimi gerçekleştirmek için değil, hayatta kalmak için.

Bir başıbozuk: Girişim projesinde her şeyi deniyorum, sınır koymadan, tek seferde başarılı olmayı beklemeden.
İşe gitmek zaman kaybı değildir,
Çalışmak, maceram için aldığım sigorta.
Bu alt sınır olmadan risk almaya cesaret edemem;
Risk almadan sınırım yok.

7. Yani, artık istikrar peşinde değilim.
Ben sadece bir şeyi hedefliyorum:
Her zaman sahnede, her zaman hata yaparak denemek.
Dünya daha stabil hale gelmeyecek, sadece daha karmaşık hale gelecek.
Nazik bir dünya dilemektense,
Kendinizi kaos içinde kâr elde edebilen biri haline getirmenin daha iyi olacağını düşünün.
kırılganlık karşıtı, en hızlı koşmak değildir,
Ama en uzun yaşayan.

🙂